konie

[Podróżniczka]

konie pędzą jak sto koni
nikt im gonić nie zabroni
cwałem kłusem jak wychodzi
a na koniach jeźdzcy młodzi

tak przed siebie galopują
nigdzie się nie zatrzymują
konie prężą się jak mogą
galopują równą nogą

pot im pokrył prężne ciała
przyjemność przy tym niemała
gdy oglądasz te ogiery
pędzą z wiatrem konie cztery

żaden nie chce zostać w tyle
zaskoczony jesteś mile
ich polotem i szybkością
oglądasz konie z radością

jedna klacz i trzy ogiery
razem tworzą liczbę cztery
piękne to jest widowisko
wiem bo siedzę bardzo blisko

nie chcę niczego przeoczyć
tym się można zauroczyć
konie to coś wspaniałego
mam przyjemność na całego

czujesz magię widowiska
w sercu w gardle coś się ściska
trzy ogiery jedna klacz
chcę też konia kurka mać

[eka]

konie pędzą jak sto koni

99 już tak pędzić by nie potrafiło?
W ogóle liczby w tekście chyba są ważne.
No nic, nie oglądać a samemu zażywać radości - radziłabym peelowi.

[alchemik]

chcę też konia kurka mać
przecież ze mnie niezła klacz
przyszło mi pieniążki zbierać
mam wałacha nie ogiera

[skaranie boskie]

wiersz się pisze jak sto wierszy
widać że on już nie pierwszy
niech się weźmie w garść poetka
niech obrabia te poletka

co obsiała tanim rymem
którym tryska co godzinę
ja je czasem będę czytał
i zębami przy tym zgrzytał...

[Podróżniczka]

aby oszczędzić zgrzytania
(sumienie temu zabrania)
w garść się bierze już poetka
i obrabia te poletka

co tanim rymem obsiane
zostanie powyrywane
w miarę czasu i talentu(??)
już nie może mieć wykrętów


Skaranie boskie, za pomysłową krytykę wznoszę toast .
Pozdrawiam Ciebie z uśmiechem na twarzy