SPOWIEDŹ

[coobus]

wiesz, piękna była od tego blasku,
co rozpromieniał naszą młodość,
w jasyr mnie wzięła niemal z marszu
śmiechem perlistym i urodą,
lecz gdy mi chciała wolność odebrać,
wyszedłem kiedyś po papierosy
kto wie, a może do dzisiaj czeka...

czemu się lenisz, barman,
posyp.

żonę z kolei kocham jak umiem,
bez tej wolności też jakoś leci,
może i gdera, lubi poszumieć,
ale rozumiesz, dała mi dzieci,
ale rozumiesz, mordo ty moja
michę na co dzień daje mi też,
i za to ciągle z pensji mnie doi,

barman, masz żonę?
to co ty wiesz...

a ja wciąż żyję, żyję, mój stary,,
chcę znowu miłość przeżyć prawdziwą,
miłość szaloną, nie taką szarą,
hej, barman, zapisz kolejne piwo.
ta moja żona, druhu mój szczery,
tak prawdę mówiąc trochę mi zbrzydła,
a ja mam prawo... co do cholery...

przypnij mi, mistrzu,
kolejne skrzydła.

być może wyjdę dzisiaj z tą małą
o nieco bladej, zmęczonej twarzy,
zobacz jak macha tu do mnie śmiało,
pewnie i ona o szczęściu marzy,
może to ona da mi tę miłość,
choćby niedługą - godzinę, dwie...
pędzę, mój druhu, fajnie tu było,

no, barman, podlicz,
nie leń się .

[eka]

Czy cena nie będzie za wysoka, kiedy żona się dowie?

Rozmowa, a raczej monolog ze sobą samym. Facet w smudze cienia.
Bardzo zgrabny wierszyk, przypięcie skrzydeł rozweseliło, znaczy koncept, dobrze się czytało.

[Liliana]

żonę z kolei kocham jak umiem,
bez tej wolności też jakoś leci,
może i gdera, lubi poszumieć,
ale rozumiesz, dała mi dzieci,
ale rozumiesz, mordo ty moja
michę na co dzień daje mi też,

odwieczny dylemat - z jednej strony kusi wolność, z drugiej - poczucie obowiązku (dzieci), ale też i nie bez znaczenia wikt i opierunek za free,
i co ten peel ma począć? - najlepiej pomarzyć,

Fajnie się czytało

[coobus]

No właśnie... twórczość radosna, tylko dla kogo? Jeśli dla czytającego, to cała satysfakcja po stronie autora.
eka, Liliana - dziękuję, za uśmiech przy czytaniu

[Gajka]

Coobi świetnie, czasem rutyna zagląda w życie, ej chciałoby się pofruwać tylko skrzydełek brak, ale pomarzyć- dobra rzecz

[skaranie boskie]

wikt i opierunek za free,

Jak, k..., za free?
A wypłata zgarniana co miesiąc?
To ja już wolę swoje brudy do pralni wozić i w knajpach się stołować...
Coobusie, świetny wiersz.
Porusza dylematy dojrzałych facetów, a jeśli już się spowiadać, to lepiej przy żywym barze, niż przy martwej szafie w ciemnym kącie kruchty.
Jestem za!