Oda do żywności

[Toyer]

O żywności nadziejo głodnych
pyszności twoich smacznych dań
czy starych czy też młodych
leczysz ich z łaknienia ran

magia twoja ludzi karmi
dając im energii czar
delektuje nas smakami
które w swojej pieczy ma

rodzajów twych wiele
i naszych gustów też
każdy cie w ustach miele
by w żołądku przez chwilę mieć

bez ciebie nie ma życia
wiążesz się z przyjemnością
potem tylko talerzy mycia
i trawienie z uciążliwością

tu wypadało by kończyć
każdy wie jaki twój los
żeby zbytnio nie przedobrzyć
i nie zrobił się zwykły klops

[tabakiera]

Los żywności jest przewidywalny, z niej energia i klops.
Tekst, moim zdaniem, jest niedopracowany.
Brak rytmizacji, momentami topornie. Rymy też nie zawsze ładne.

Zdarzają się inwersje wymuszone, dla rymu. Mają one rację bytu, ale tu za bardzo widać wysiłek.
W "cię" brakuje ogonka.
Zbyt wiele zaimków.

Wybacz moje marudzenie.

[Toyer]

Wybaczam i zapraszam na obiad:) Dlatego nie dodałem do "rymowanych" tylko do radosnej:)