liść

[jabberwocky]

Jestem jak liść jesienny
co wisi na cienkim ogonku.
Dawniej zielony, dziś ciemny
i dynda sobie w przeciągu.

Wiatr go podrywa niekiedy,
a on tak wisi jak wisiał,
jeszcze doczeka kolędy,
na pewno nie spadnie dzisiaj.

Inne już dawno opadły,
leżą skłębione na kupie,
mnie wiatr nie pokona nagły
bo wszystko po prostu mam w dupie.

Na cienkim wiszę ogonku
i dyndam sobie beztrosko,
na pozór wszystko w porządku
i jest mi właściwie bosko.

Wiosną się może okazać,
że obok wyrosną inne,
czy powinienem więc spadać?
Gdy spadnę, to przecież zginę.

Trzymam się tej gałęzi
właściwie z przyzwyczajenia
bo nic mnie tutaj nie więzi
i nie mam nic do stracenia.

[Stella]

Z polotem, lekko i rytmicznie o sprawach, zdawać by się mogło, równie lekkich, ale to tylko pozory. Dystans peela do siebie jest fantastyczny. Wykonanie podobnie.