Jak miła podusia - SATYRA

[Aldona Latosik]

Alabaster chłodem trąca,
kiedy kubki nią pokuszę,
tak klarowna, nawet lśniąca,
tulę, jak miłą poduszę.

Ona do mnie przepowiada,
ja zaś po niej mam gadane,
lecz na straty się przekłada,
i rozkłada na posłanie.

Ja ją w buźkę, ona zwala,
na dzień drugi pęka czaszka,
gatunkowa z nóg powala,
winna temu pusta flaszka.


Aldona Latosik

17.II.2012