Ciemnia

[Gloinnen]

(…) czemu tak bardzo późno,
choć niby tak wcześnie (…)
(E. Bryll)


Źle się stało. Przekleństwa już zapadły w pamięć,
przez milczenie przebija bezlitosna gorycz.
Teraz zbieram z pól śnieżnych kamienie i strzały;
nie przywołam z powrotem tych, co chcieli odejść.

Między nas miękko wpełzła noc kuloodporna.
Zapragnęłam przytuleń – ukradkiem, w pośpiechu.
Wiem, że świat mnie wyśmieje – przywykłam od dawna;
szpetny blamaż i kpina. A niech to szlag trafi!

Znaczeń tam, gdzie ich nie ma – bez potrzeby szukam.
Wydarzenia podchodzą mdłościami do gardła,
słowa skwierczą – gasnące, rozbite lampiony;
mniej zabolał upadek, niż próba powstania.

____________________
Glo.