zabawy z czasem na bocznym torze

[Gloinnen]

wyciągam dłoń
próbuję przewlec przez pojednania
w nieważkości
tunel stał się zbyt ciasny

cuchnie ścienna wilgoć
pod stopami szczurze szkielety
zarośnięte tory kolejowe
oddalają od kolejnych przejść

zostawić za sobą
oznacza powolne ściemnianie obrazu

metal zgrzyta w zębach
otworzyły się bocznice
z każdym krokiem
coraz więcej możliwości
rozwarte przecięcia

odkąd nienawidzisz łatwiej uwierzyć
czas jest zakratowanym wylotem
na zewnątrz

nie istnieją słowa



____________________
Glo