kolebka

[Gloinnen]

A już słowo miłości omija język: złożyć
Z głosek głodu się nie chce lub składa za późno.
(R.Wojaczek)

Litery stały się niewygodne dla stóp
jak kocie łby ułożone w gościniec.
Stukają o ziemię skamieniałe ptaki;
ta toccata już nie najczystszej próby.

Światło bywa cięższe
niż krew i kości.

U wodopoju skutego piaskiem
zabrakło przypadków i osób,
rozżarzone matryce toczą się po bezdrożach.

Ostrza z obsydianu i brzuchate statuetki
spięły pokolenia wyciosane w powielonym
czasie. Było nie było; przodkowie z dobrodziejstwem
inwentarza zeszli tylko piętro niżej, nie opuścili domostw.

Przez gliniane tablice
sączy się pierwsze narzecze; prawo, niedosyt, instynkt przetrwania.

Współrzędne w gwiazdach nad murami Çatal Höyük
te same dla każdego słowa odlanego z brązu,
przecinającego continuum, jak narodziny.



____________________
Glo.