z ukrycia

[Gloinnen]

Zostanę. Półcienie rozmażą ostrości i kontury.
Przeciąg przemknie od piwnic po puste łóżko. Spada
szklanka. Wszystkie znaczenia odchylają się
od linii prostej. Dywan ciemnieje z upływem szeptu. Nierówno.

Bez ostrzeżenia przychodzi i odchodzi. Zapach
znoszonych ubrań, kolor trzykrotnie parzonej herbaty.
Nieczynna tożsamość, reedycja.
Zgiń, przepadnij, nieczysta

w otwartych przejazdach; poza nimi
rozpościera się pole kukurydzy. Szelest

dotyka suchą zielenią, zaprasza przez okno.
Krążę wokół znanych okolic, złamanych desek. Daję znać bezgłośnie
wypisana z sezonów, schronień wygrzebanych pod materacami.

Teraz ja. Niepoliczalna. W miejscu już obcym.



____________________
Glo.