Wszystkie dzieci są państwowe

[Gloinnen]

Chcecie bajki? Posłuchajcie
pana terapeuty. Opowie
o zabawie w czarnego luda i klapsach
wpisanych do druków ścisłego zarachowania.

Szczenięce lata nie mają już
swoich praw. Najpierw płacisz
podwórkowe. Potem trzeba
przyciąć marzenia do raportów
szkolnego pedagoga. Zapomnij
o grze w nogę, wakacjach na wsi,
urodzinowym torcie.

Nie wolno straszyć dzieci babą jagą
ani dziadowskim workiem. Tako rzecze
nowoczesny poradnik dla rodziców.

W zastępstwie przyjdą funkcjonariusze.

Jak będziesz niegrzeczny,
zaczekają w szkolnej szatni;
nie zdążysz nawet włożyć kurtki i butów.

Cichnące wołanie
o pomoc w pustym korytarzu. Kto zechce,
będzie pogrywał. Skurwiel w todze. Zakamuflowane
czerwone ryje w gabinetach przesłuchań zwanych
gabinetami psychoterapii. Starsi koledzy w bidulu
nauczą życia.

Nie wrócisz. Święta miną; rozbite jajka, zły dotyk
pod patronatem i w majestacie. Tam nie ma sukienkowych,
więc nikt nie dopatrzy się krzywdy.

Dzieciństwo wycięte jak nowotwór. Rodzina to uchybienie
proceduralne. System wczesnego wykrywania
miłości musi prewencyjnie odciąć pępowinę.

Chłopcy, którzy nie lubili szkoły,
pokochają teraz piernikową chatkę.
To tylko kwestia czasu.

Tęczowa rodzina
czeka.



____________________
Glo.