Z polskiego panoptikum

[Gloinnen]

Świętych obcowanie na zmianę z pokerem
zawsze rozbieranym; kraj pod ostrzem noża.
Sikanie na krzyże, a potem do Boga,
gdy trwoga, niedowład, zepsute powietrze,

marskość marzeń z rana. Ryży znowu kłamie.
Kolejka przez ZOZem. A kundel to drapał!
Lecz trzeba. Co trzeba? Ja figla im spłatam,
dziś jeszcze nie zdechnę. Na knajpę zostanie.

Skądś znam pańską gadkę: skurwielu, spierdalaj!
Początek tygodnia, choć już po zabawie.
W szmateksie sprzedają wstyd na kilogramy.

Odsypiam terapię, od bramy do bramy,
demencja i drenaż. Za komuny, panie...
Na kaca - czerwcowe, a jutro - wypłata.



____________________
Glo.