Rozdzielność

[Gloinnen]

Dla niedomówień rozchylona przestrzeń;
jeden widz, jeden teatr, jedno ciało.
Niepokój wzruszył gorejącym szeptem
kamień, noc; we krwi znowu słów zabrakło.

Ponad wodami spłynął snem widnokrąg.
Rośnie w nas gorzka bliskość, jakże ciężka.
Jeszcze raz milczę, by zapomnieć, po co
ślepy los trudne myśli z czernią miesza.

Nazbyt odległe są nasze orbity.
Wspólna część - okruch gwiazdy, ślad po zimie.
Nieskończoności nie da się zabliźnić,
zamknąć drzwi, później tęsknić - nieprawdziwie.

Pośpieszny dotyk wybierzesz ze znaczeń.
Tylko to; dalej pójdziesz innym szlakiem.



____________________
Glo.