Variable not found

[Gloinnen]

Wczesnojesienny wieczór ścina
najmłodsze trawy zimnym wiatrem.
Spływa z rąk mglistość. Tyle pytań
bez odpowiedzi pozostanie.

Dwoje połączyć się nie umie
w jedną sonatę z gwiazd splecioną,
lecz w pojedynkę - jeszcze trudniej
śmiałe wyzwania rzucać mrokom.

Tak bardzo boli - mówisz co dzień,
szukając smaku opium w sieci
i nigdy już nie będzie dobrze,
i nikt nie może tego zmienić.

Choćbym przyniosła światło w dzbanach,
z baśni wykradła wodę żywą
na wszystkie chwile umierania
- odwrócisz głowę, nie chcąc przyjąć.

Wolisz nawiedzać mnie majakiem
jak odaliskę w noc agonii,
a gdy brakuje szeptom znaczeń,
uczysz rozumieć i odchodzić.



____________________
Glo.