B-bełkot

[Gloinnen]

Stanisławowi Barańczakowi

Pełna kompromitacja, panie
Moralisto; chyba twarde gałązki uwierały
zanadto, w bocianim gnieździe zwanym
wolnością; drażniły żebra
swoim drewnianym skowytem.

Transgeniczne wiersze to fakt
dokonany. Już nie do wyplenienia,
wiatropylna głupota. Kulturalnie wykrzyczana
w zaciszu facebooka. Porasta
brzegi pól, przenosi się z każdym
sezonem coraz głębiej. Każdy ma prawo
do deprawacji. Przyjąć, nie przyjąć,
jeden chuj. Ulubione
słowo w genomie.

Panie Moralisto, niestety
proces replikacji jest już nie do zatrzymania.
Puste kłosy straszą z prawa i z lewa.
Zanim pióro przekroczy granicę,
podpisując właściwą listę obecności,
trzeba przypomnieć sobie,
po co i skąd się tutaj
znaleźliśmy. Za biurkiem, przy oknie, w papierach.

Śmiałeś się pan
z określonej epoki*.
Że niby karykatura, pląs widziadeł
w nowomowie.

Sygnowałeś własnym językiem,
zapomniawszy odgryźć. Spuszczenie wzroku
okazało się ostatnią metonimią morale.

Wszystkie świadectwa z całego dorobku,
chwalebnego, a jakże...
(siorbnięcie)**

...zamilkły, paląc się
ze wstydu.



* Nawiązanie do utworu "Określona epoka" Stanisława Barańczka, będącego paszkwilem na partyjne przemówienia, które miały manipulować pojęciem prawdy i odmóżdżać społeczeństwo poprzez karykaturalną erystykę.
** ibidem.
____________________
Glo.