OKP (Koniec i bomba)

[Gloinnen]

Klio wyprzedza epokę.

Twardy dysk odrzucił dane. Na papirusie odkryto
fałszerstwo genialnego szaleńca.

Założyła profil, bez zdjęć w galerii;
nie wpuszcza znajomych na pokoje. Od wielkiego dzwonu
udostępnia linki do schronów, gdzie umorusane dzieci w kaszkietach
grają w kulki; niewiele lajków i temat który
po żadnych plecach nie wpełznie na Parnas.

Klio nie potrafi rozmawiać o hemoroidach
kota, z wielkimi tego półświatka.

Dziś trzeba rzygać wierszami o annach,
kochankach gratis lub zwykłych kurwach.

Słowem
z malowanej skrzyni.

Tabula rasa nie pasuje
formą ani formatem do osi czasu.
Poezja, surowa jak twarz na płótnie,
nie ma nic do gadania; ukrywa pochodzenie
i pociąga z piersiówki.

Pod złotą maską króla Baldwina
oblicze rozsypało się w kilobajty, lodowe ziarna. Czas
cisnąć kolejną garść pajetek pod buty
politruków; wciąż jeszcze
olśniewa intarsja i aniołek z alabastru, w trzech egzemplarzach,
nigdzie niepublikowane.



____________________
Glo.