Antrakt

[Gloinnen]

miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
(ks. J. Twardowski)

Żadnej godziny nie przeżyję powtórnie
by dobrać słowa z rozwagą; w mroku słyszę chichot
rozstrojonych gitar; a jeśli tym razem
zerwane wszystkie struny, nikt już nie zatrzyma?

Między gniewem i nadzieją rana wciąż się jątrzy,
nie umiem wyrzec się bólu, który ją porasta
jak pleśń; bez niego byłabym niczyja,
trumienna fotografia w deszczu, brak imienia.

W szklankach zasyczą płomienie, podasz mi do ust.
Zrozum i zapamiętaj, może powiesz choć tyle.
Czaszkę przepala rzeczywistość, tak dotkliwa
że nie do uwierzenia. Znów zaczynam odliczać.


____________________
Glo.