human resources

[Gloinnen]

Wyprowadzam na wybieg wydarte niszczarkom
twarze; przypatrzcie się dobrze, jak zasoby zmieniają
stan skupienia.

Samotna matka w t-shirtcie z Tesco. Zbyniu -
nocuje na działkach i zbiera szlugi z ulicy. Studentka filozofii, wycyckana
przez wszystkich haerowców w mieście; nie chcą jej nawet
na kelnerkę. Władek; zabrakło mu do emerytury pięciu lat,
ale Holendrzy wykupili cegielnię.
Sierota po pegeerze, Halinka, jej mąż, trójka dzieci
oraz destylator, najważniejszy członek rodziny. Można jeszcze ukraść trochę ziemniaków,
dawaj, będziem pędzić. Wszyscy z tego żyją.

W pustostanie mamy metę, chodźcie, strzelimy po lufie.
Przez wybite okno zaglądają łopiany, częstują księżycówką
z mięsistych liści. Cienie wrastają pod paznokcie.

Jutro pójdziemy w Polskę, świecić oczami. Nic do stracenia,
gdy człowiek niepotrzebny człowiekowi; Ile za ciebie
zapłacą, gdy masz patent na wózek widłowy, prawo jazdy kat. B
oraz sto tysięcy lat doświadczeń; to było jakby wczoraj:
uprawiałeś poletko, udomowiłeś kozę,
wykułeś pierwszy sierp.

Wtedy nie brakowało miejsca, czasu, źródeł.
I nikt nie pytał.



____________________
Glo.