czara goryczy

[Gloinnen]

dość zawikłań i poplątań
sił i chęci zbrakło
pora zniknąć gdy bez końca
wszyscy w nosie mają

zawieszona między wami
tak niewiele znaczę
niczym ćma co przy latarni
skrzydła rani światłem

pląsam w tłumie smętnych klaunów
jak tak można zdurnieć
wiedząc że za siejbę czasu
tylko wiatr dziękuje

cierpki chichot mnie pożegna
gdy odejdę w ciemnię
za tym co z całego serca
nikt tęsknić nie będzie



przez
zmarznięty bezkres
noc toczy przekleństwa
wreszcie pękła struna
zbyt mocno
napięta



____________________
Glo.