Ars poetica vs Ars amandi

[Gloinnen]

Dziś o miłości, proszę Państwa,
należy - z przymrużeniem oka,
żeby w całokształt się nie wkradła
żadna zużyta metafora.

Bo o miłości wszak najlepiej
z ironią; komizm to podstawa.
Zrezygnuj z wzlotów i uniesień,
raczej nie wzruszaj, lecz zabawiaj.

Publika woli rymowanki,
gwoli uciechy; nic na serio.
Oskub więc wersy z egzaltacji,
kpinę przeplataj kokieterią.

Romantyzm dawno wyszedł z mody!
- krzyczy nadęta brać krytyków.
Autorze, bądźże teraz mądry,
skoro kaganiec masz na pysku!

A miłość swoje wie - i tyle.
Przewrotnie gwiżdże na kunszt słowa.
Nieważne przecież - jak opiszesz
jej parametry w pięknych strofach.

Zawstydzić jeszcze możesz wszystkich,
gdy zwykłe "kocham" w szept zaklęte
- na złość rygorom poetyki -
stanie się najpiękniejszym wierszem.



____________________
Glo.