Ostatnia czytanka

[Gloinnen]

Ostatnia czytanka



*
Wciąż otwarta. Przypływy
zatapiają we mnie miasta i miasteczka.
Maleńkie dzwonnice lub tunele
metra. Czytaj zawsze odwrotnie. Narodziny
przerywają ciągłość, potem szum drzew
zarasta gościńce.

**
Długie frazy powlekają się cieniem,
na śniegu ślady sań. To było
wiele lat wcześniej. Nikomu się nie śniły
trakcje kolejowe i osady rozsiane
wśród wiecznie zmarzniętych lasów.

Na kujbyszewskiej ulicy przez całą zimę
wrony dziobały ciało okryte czerwoną
kołdrą.

Jeżeli chcesz odnaleźć w sobie wszystkie
granice, zapomnij o czasie. Jest tylko bezradnym
towarzyszem niedoli.


***
Grudniowe kochanki rozpinają
futra. Pod spodem widać
biel nienasyconych pól. Parujące ciała.
Kiedyś usypiał zapach mleka, dziś
bliskość to rzecz nabyta.
Odrzucasz kolejne części mowy.

Obraz i podobieństwo istnieją jedynie
pośmiertnie.



____________________
Glo.