Stringendo ma non troppo

[Gloinnen]

Stringendo ma non troppo.


1.
Między cicho a głośno powstaje
wiersz. Świadectwo dojrzałości,
przekrój przez wszystkie etapy
owocowania. Fraza wpada
jak śliwka w kompot. I już wiesz, że
to nie to.

Nie zacieraj rąk, bo nie ma
z czego.

Na stole, obok włączonego dzień i noc
laptopa leży niepoprawna politycznie
gazeta.

Mój moher, moja sprawa.
Może znajdzie się jakiś chwytliwy news
sprzed siedemdziesięciu lat,
historia offline.

2.
Po prawdzie i pod naporem
trzeba się koniecznie wykazać.
Stąd kontrabanda. Słowa bez akcyzy.

Bądź tu mądry. Wybuch
czy brzoza? W ankiecie
zaznacz właściwą opcję.

Teoria spiskowa upadła,
bo kto by się ośmieszał
zamachem na ośmieszonych.

Pokaż
mi odcinek renty. Wiadomo.
Temat zastępczy.

Wojewódzki narobił obciachu, aż
po same Kresy. Ale najważniejsze
są serduszka nalepione na czołach.
Teraz nie wypada się popukać.

Najwyżej któraś gadzinówka
przywali z baśki.

Mainstream jak esperal
wszyty w sumienie.

3.
My tu krew przelewali...

Odsuń się, dziadku (eufemizm).
Bo zobaczysz gwiazdki.
Dwanaście.

Arbeit macht frei.
Za każdą kulkę w łeb
dziesięć euro. Uczciwa
zapłata.

Ale to już nie ty. Na całe
szczęście.
Ufff... A Twój ojciec?
Niech mu lekką będzie

dziewiąta Beethovena
zamiast łąk umajonych
i prowincjalnego mazurka.

Dzieci z transportów do gazu
też śpiewały.



____________________
Glo.