Listopadowy obrazek

[Malwina]

W jesienne zimne popołudnie,
gdy słońce blade nie dogrzewa,
koniecznie trzeba wyjść na spacer,
aby pozdrowić smutne drzewa.

Trzęsą się nagie rozebrane
i wyglądają nieciekawie,
pod nimi dywan z zeschłych liści ,
przysłonił całkowicie trawę.

Ona zmęczona, ledwo dycha,
nikt jej nie czesze już grabiami
jedynie psy są ciągle wierne,
zostawią ślad i pędzą dalej.

Ławki wilgotne, opuszczone,
nie są przytułkiem zakochanych,
tylko latarnie jeszcze świecą
i zasypiają tuż nad ranem.

Lecz dzisiaj coś się wydarzyło,
poszłam jak zwykle z psem na spacer
i nagle patrzę, nie dowierzam,
koń, a na koniu jakiś facet.

Podchodzę bliżej konik gniady,
wącha chrapami zwiędłe liście,
na grzbiecie siedzi sam Komendant,
dumny, wypięty uroczyście.

Spieszył się bardzo na rocznicę,
miał mieć przemowę do narodu,
zrobiłam zatem kilka fotek,
z ważnych i bliskich mi powodów.