Do ciebie

[Malwina]

Kiedy napiszesz dla mnie wiersz
i zechcesz mi go ofiarować,
najlepiej umieść go w butelce,
żeby nie zmokły twoje słowa.

Kiedy napiszesz drugi wiersz,
gwoździami przybij go na płocie,
gdy będę szukać dziury w całym,
dostrzegę powiem, ech, sto pociech.

Kiedy napiszesz setny wiersz,
to pewnie tego nie dożyję,
dlatego czytam wszystkie wiersze,
nawet te dla niej, więc niczyje.