*** (nocy piękna)

[skaranie boskie]

Nocy piękna uwięź w swych ramionach!
Przestań pędzić falując granatem!
Czyżbyś chciała - ciemnością natchniona -
uciec w nicość przed świtu szkarłatem?

Wąska ścieżka czy droga szeroka -
nad nią gwiazdy w gorącym dżdżu mokną.
Czy to nocna sprawiła pomroka,
że za ciasne wydają się okna?
Że nie widać już nic za szybami
prócz ciemności, co czernią aż boli,
białych pasów, co w takt przed oczami
tańczą taniec swój iście chocholi?

I nadziei już nie ma, choć była -
jakby mgiełka spowiła świat psotna...
Może ona to właśnie sprawiła,
że za ciasne wydają się okna?



Forli' ( I )
4 październik 2006

skaranie boskie