Bardzo smutny wiersz o poezji

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
skaranie boskie
Administrator
Posty: 13037
Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
Lokalizacja: wieś

Bardzo smutny wiersz o poezji

#1 Post autor: skaranie boskie » 29 sty 2016, 22:39

Bardzo smutny wiersz o poezji


Ujrzałem ją pewnego ranka
pośród przedwczesnych płatków śniegu,
wolno ciągnęła świat na sankach
od horyzontu zaspanego.

Spotkałem ją o późnym świcie -
jeszcze nie w zimie, już nie latem -
stała wpatrzona w zeschłe liście,
co się ścigały z mroźnym wiatrem.

I wtedy nagle, mogę przysiąc -
tak jakbym siedział w filharmonii -
wybuchły dźwięki, całkiem znikąd.
Dziś nie pamiętam tej melodii.

Zagrał matecznik i polana,
wichrem się niosły nowe tony -
ona wciąż stała, zasłuchana
w ten koncert znikąd wymyślony;

oczy zrosiły się szarością,
jakby je niosła wspomnień siła
i nagle szeptem, chociaż głośno,
wierszem wprost do mnie przemówiła.

Wierszem wyrwanym z głębi ziemi,
wpisanym w każdą porę roku.
Jej głos się przez muzykę przebił
i poniósł nowe strofy wokół.

Minęła dawno tamta jesień,
lato ukradło wiośnie kwiaty.
Wiersz się przez życie smutkiem niesie…
Wiersz piękny, mocny i bogaty.

Wilnsdorf (DE)
15 marzec 2015



skaranie boskie
Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.


_____________________________________________________________________________

E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl

ODPOWIEDZ

Wróć do „skaranie boskie”