czar tulipanów

[skaranie boskie]

Czar tulipanów


To my precious the Netherland


Smutną krainę tulipanów
obmywa co dzień potok łez,
lodową igłę oceanu
przemienia w ciepłych marzeń deszcz.
Wśród czarnych chmur nad Rotterdamem
rzadko zobaczysz słońca ślad,
wiatr hula nocą tu i ranem -
w ponure dni obleka świat.

Ludzie w krainie tulipanów -
demony złych, deszczowych dni –
co wieczór mówię im dobranoc,
żeby tęczowe mieli sny.

W cichych zaułkach starych dzielnic,
wśród szarych, klinkierowych strzech
rozbłyska czasem bezimiennie
promyk nadziei - dziecka śmiech.
Choć bywa, przemknie alejkami
czuły szept zakochanych par -
kraj, który zakwitł wiatrakami
dawno utracił już swój czar...







Rotterdam
11 październik 2000


skaranie boskie