*** (mijam świat)

[skaranie boskie]

Mijam świat
na odległość zamkniętego okna,
pośród gwiazd,
co się mienią każdą deszczu kroplą.
Niczym slajd -
bezdrożami asfaltowych ruin -
świateł blask
skołatane pędem myśli tłumi.

Więdnie noc,
już się szarość ściele ponad deszczem.
Czemu wciąż
jak w delirium bezsennością grzeszę?
Przecież wiem –
gdzieś w tych gwiazdach rozmokniętych czernią,
mieszka sen.
Czy się kiedyś zaprzyjaźni ze mną?

Mokry wiatr
dni ponure przyobleka w chandrę.
Skądś go znam.
Może kiedyś przy nim spokój znajdę…
Jeszcze błysk
po zmęczonych oczach przebiegł dreszczem.
Czas na świt -
wycieraczki grają smutną pieśnią.

Czy to żart?
Czy to deszczu fanaberia psotna?
Mijam świat
na odległość zamkniętego okna.



Arona (IT)
4 czerwiec 2011


skaranie boskie