ostatnia niedziela

[skaranie boskie]

Ostatnia niedziela




Kiedy ranne wstają zorze,
gęba drze się niewyspana –
wrzeszczy ksiądz w telewizorze,
w radiu grają na organach.

Tuż za oknem warczą dzwony,
jad się sączy spod kropidła
a dzwonnika sen szalony
łowi dusze w złudne sidła.

Ta ostania niedziela…
Miało być tak przyjemnie,
czule, ciepło, wiosennie –
ten jeden raz!


Kiedy ranne wstają zorze,
księżyc do snu się układa –
mam w stereo i w kolorze
przedstawienie u sąsiada.

Połowica mu się mizdrzy
do starego lustra w szafie,
a teściowa, gdy nie widzi -
hemoroidy chyłkiem drapie.


Ta ostatnia niedziela…
Miało być wakacyjnie,
miło i atrakcyjnie –
ten jeden raz!

Ta ostatnia niedziela…
Już skończone wakacje,
pora pędzić na stację.
A niech to szlag!

***


Kiedy ranne wstają zorze
nad horyzont spracowany
ona mówi, że nie może
i odwraca się do ściany.

Psy szczekają, koty miauczą
woda z kranu kapie z hukiem –
tłumacz się demencją starczą.
A ja mam to wszystko w dupie!


Ta ostatnia niedziela…




Cirie’ (IT)
2 luty 2010

skaranie boskie