pohybel

[Miladora]

często sprawy nam los z rąk wyrywa
huśta szczęściem jak łódką na fali
i choć wciąż na herosa się zgrywasz
myślisz kurde znów diabli nadali

sto problemów na każdą minutę
obok ściany gumowe i beton
jak uchronić nieszczęsną swą duszę
skoro wokół niestety już nie to

więc wypijmy kochani pohybla
na to życie co z nami tak igra
na to życie co rzuca o ściany
trzeba wypić pohybla kochani

czasem wszystko wydaje się proste
w szczęściu pławisz jestestwo na umór
a tu fatum podkłada zagwozdkę
żebyś głowę wystawił znad tłumu

no i bierze cię los na widelec
nie uśmierca bo szkoda fatygi
tylko rzuca to ścierwo nadzieję
byś się łudził że gra jest na niby

jak nie wypić pohybla kochani
skoro świat aż się roi od drani
i miernota narzuca wciąż style
trzeba wypić pohybla
i tyle