jesienna villanella w bieli

[Miladora]

nostalgiczna pora liście żółkną wokół
i w banalny sposób jesień deszczem płynie
ptaki już umilkły wiatr zaczyna śpiewać

rankiem szron na trawie obrazy przemienia
w jesienne pastele wkrótce przyjdzie zima
równie nostalgiczna zbierze liście wokół

choć szybują jeszcze nad dachami miasta
po zasnutych mgiełką ulicach i skwerach
ptaki już umilkły wiatr jedynie śpiewa

jesień barwę liści przetworzyła w brązy
wtopiła je w ziemię otwartą na wilgoć
deszczowych poranków nostalgicznie wokół

gdy ptaki skulone mokną na gałęziach
spod pożółkłej trawy wyziera już glina
i w bezlistnych krzakach wiatr przeciągle śpiewa

szepcze wciąż do ptaków ulatujcie proszę
tam gdzie w ciepłych krajach nie zaznacie biedy
bo ostatnie liście już spadają wokół
i tylko w kominach wiatr piosenki śpiewa