z końcem sierpnia

[Bożena]

przesiąkam zapachami mijającego lata
owczym serem i malinami prosto z ręki
karmię odbicia w deszczu
spowolniony rytm tam-tamów
uspokaja szum

przenikam wąską szyjką tam gdzie zapomnienie
łagodzi ból i rozprostowuje kończyny poza cztery ściany
pozwalając wyjść na łąkę bliskich spotkań
maluję usta krzykliwie
jestem
i wygładzę widok a wklęsłości urządzę na nowo

dopasować siebie do dziś
zakopać wczoraj mottem na jutro
przyjaciółka wierzba płacze moim żalem
splatając z witek żywe ażurowe okno
altanę dorysuję sama i zbierając spływającą rosę
obmyję próg

powoli przesiąkam na drugą stronę
od nitki do kości odsuwam ziąb
wiem
mam czas