niespodziewany gość mile widziany

[Bożena]

bezimienne koperty pachnące piernikiem
wysyła pod miejską choinkę
nie zdążyła na przysłowiowe pięć minut
tracąc prawdziwych przyjaciół na rzecz
wiernych wilków w owczej skórze
pozamykane okna z bałwankami straszą
zimną aurą

nieskazitelnie biały obrus łzawi oczy
mea culpa mea maxima culpa
zgubiwszy właściwy czas
na porządki
w zgodzie z alteri vivas oportet
wystawia miseczkę z resztkami karpia
bezdomnym kotom

nie licząc że zagadają ludzkim głosem