Wiosenny wieczór

[JSK]

Wiosenny wieczór

Ach, kolacja! Przy świecach!
No proszę,
jakaż miła, kusząca oferta;
sam szef kuchni dziś pani
poleca:
groszek drży przy pieczonych
kurczętach,
a na stole (żeby było milej)
żonkile.
Zaś z piwniczki wino omszałe;
kelner: – nalej!
Może lepiej – udko homara?
Kucharz nawet specjalnie
się starał
i miksturę jakąś nadobną
do sałatek sam przyrządził –
podobno.

Widzi pani,
jak nam dobrze z tą wiosną?

Więc najmniejszych nie widzę powodów,
by się martwić, że rosnąc
w zakamarkach ogrodu,
krzewy bzów czy malutka maciejka,
po kolacji
aromatem będą nas nękać.

Gdybyś jeszcze zechciała, o pani,
mnie całego pieszczotą rozmaić
i pozwolić na taką wzajemność,
bym się cieszył, że jest już ciemno.

.