Jest taka wioska

[anastazja]

w której zostawiłam sukienkę z dzieciństwa
szmacianka z urwaną nogą
uszyta przez mamę

bal pod gruszą w „królewnę z
gwiazdą na czole" Krysia wycinała
pozłotka z cukierków

mój Boże kiedy to było gdy z mamą
grabiliśmy siano dzieci pomóżcie chociaż
stękać prosiła

nazajutrz dłonie plątały włosy
wyrosłam
ze wstydliwego spojrzenia

czas gubi ścieżki
koparka zmieniła miejsce
na potrzebę cmentarza

nasz dom uniósł się i opadł popiołem