Od narodzin (dwie wersje)

[anastazja]

na fałszywych ołtarzach
przemieniam się w baranka
prosząc o okruch ze stołu

chowasz dłonie
w kieszeniach nieba i mówisz

o wdowim groszu czystości duszy
która od dawna siedzi na ramieniu
chichocząc

Pan jest moim pasterzem
nie brak mi niczego



druga


Od narodzin

na fałszywych ołtarzach
przemieniam się w baranka
prosząc o okruch ze stołu

chowasz dłonie
w kieszeniach nieba mówiąc
o wdowim groszu i czystości duszy