Anastazja

[anastazja]

mamie

uśmiech sześciorga małych istot
na chwilę rozpraszały smutek

twoje zamyślenie i odległość w oczach
były nie do rozszyfrowania - dziś wiem
dmuchałaś w żagle nie czekając na wiatr
niejeden port odmówił cumowania

spękane dłonie karmiły nasze ego
dla siebie na końcu jeśli nie brakło
obraz płowieje ale przychodzi sen
w wierszach używam twojego imienia