okruchy

[anastazja]

na samą myśl o tamtym przednówku
odczuwam w brzuchu ssanie
tak chciało się owoców

z Rychem kradliśmy co popadło
agrest włochaty niczym zarost i śliwki
pachnące wagarami

pod obcym niebem sad kusił pocałunkiem
wstydliwie spod przymkniętych powiek
widziałam zarys oczami owada

uwięził mnie w siatkówce
wyswatały kwaśne jabłka