Krople goryczy

[Julka]

Krople goryczy
(jako piosenka)

Obezwładnione moje ciało
Niczego zdziałać dziś nie może
Jakby gdzieś życie uleciało
Daj siłę wytrwać Pnie Boże

Niech twórcza wena mi pozwoli
Polecieć z wiatrem hen przez pola
I niech zapomnę że tak boli
Że ciałem targa mąk niedola

O nieś mnie wietrze lekko zwiewnie
Przez góry lasy i ruczaje
Graj na poezji harfie śpiewnie
Melodię która radość daje

Niech wszystkie troski i niesnaski
Zostaną w zapomnieniu świata
Pozwól dostąpić twojej łaski
Wskaż jak w krainę marzeń wzlatać

Niech się zagubię w niemyśleniu
Usiądę na księżyca rogu
W nocnej krainy błogim cieniu
W płaczu opowiem wszystko Bogu

Że tu na ziemskim łez padole
Wąż jego wciąż za piętą syczy
Adam i Ewa na swą dole
Z rozpaczy leją łez gorycze

Dałeś nam Boże przykazania
Żeby rygorem świat utrudzić
A co nam dałeś Panie w zamian
By co dzień się z radością budzić

http://www.youtube.com/watch?v=7vWeGWPJ6Q8

[Leon Gutner]

Jako piosenka całkiem znośne .
Wolę cię krótszą i w nieco mniej religijnych tematach ale czytam zawsze z zainteresowaniem .

Z uszanowaniem L.G.

[Julka]

Leo
Przecież ty sam piszesz często długie wiersze...

Czy długi wiersz to błąd ?

Czyżbyś się zaraził w pewnym ogrodzie pisaniem nie tego co jest prawdą?

Ale ja przyjmuję każdy komomentarz z przyjemnością i bardzo dziękuje.

[Leon Gutner]

Przecież ty sam piszesz często długie wiersze...

Rzadko ale zdarza się .
Natomiast tobie naprawdę najlepiej w trzech czterech wierszach .
Uwierz mi

Czytelnik najlepiej wie co mu się podoba

Z uszanowaniem L.G.

[Gloinnen]

Czyżbyś się zaraził w pewnym ogrodzie pisaniem nie tego co jest prawdą?

Julko, na Ósmym piętrze rozmawiamy o utworach literackich a nie wyzłośliwiamy się na inne fora.


Gloinnen.

[skaranie boskie]

mąk niedola
poezji harfie
łez padole
łez gorycze

Za powyższe masz "żółtą kartkę" w dziedzinie poezji.
Nie jestem wrogiem metafor dopełniaczowych, ale - na miłość boską, skoro do niego wzdychasz - niech one będą odkrywcze, niewyświechtane, twoje. To, co wypunktowałem pasuje bardziej do występu jarmarcznych kuglarzy, niż do poezji.
Chyba, że ma to być pieśń religijno-pielgrzymkowa. Wtedy powiem, że niczym nie ustępuje klasyce.

[P.A.R.]

nawet kolumbryna Cię nie ochroni
nie wołaj Babicza
kiszka prochu potrzebna od zaraz
telefon alarmowy 42...............

[Julka]

Jednak nie wszyscy na to patrzą tak, jak użytkowniecy portali, skoro Pan piosenkarz wyszukał ten stary wiersz na moim pierwszym portalu i skomponował do niego muzykę i z powodzeniem ją spiewa.
Metafory dopełniaczowe wcale nie przeszkadzają ani jemu, ani jego słuchaczom.
Zresztą co się tak wszyscy uwzieliście na niweczenie mojego pisania.
Piszę jak piszę i jeśli nie stać mnie lepiej pisać, a nie stać, to jedynie mogę się wynieść z tego portalu, skoro was tak rażą moje wiersze, żeby nie koleć nikogo w oczy, bo mnie już nikt niczego nie nauczy.
Czy to tak trudno zrozumieć, że jeden potrafi pisać lepiej a drugi gorzej?
Piszę według warszatu i tego nikt mi nie zarzuca, a treści moich wierszy są takie jak moje widzenie świata.

Glo ma słabą pamięć, bo ja nigdy nie dobijam leżącego, aby się przypodobać tryumfującym.
Nigdy nie zostałam ukarana na żadnym portalu, żadną kartką, ani niczym innym, ponieważ polemizuę z krytyką zawsze z kulturą i nigdy nikomu nie ubliżam.

Na początku pisania na ósmym, ktoś zawsze mi nieprzychylny, strącil mnie swoimi kpinami do początkujących.
Pogodziłam się z tym i mogłam tam sobie pisać do dziś bez stresów, które w moim przypadku są niepożądane, to sami wyciągaliście mnie na ogólną listę, choć tam moje wiersze też czytelników mają jak widać. Mają ich na każdym portalu, co jest widoczne po liczbie czytań.
A najbardziej nieprzyjemne jest to, kiedy wszyscy dokładaja swoj grosik, żeby mi było gorzej, a nie lepiej.
Czy każdy tu pisze wiersze z wyższej półki?

[P.A.R.]

Zresztą co się tak wszyscy uwzieliście na niweczenie mojego pisania.

popłacz się , podrzucę trochę serwetek...
każda stwora ma swojego amatora...
więc nabierz powietrza w płuca i krocz dumnie
piersi jak zderzaki
nogi do pasa
wio

o to przecież szło...

[Gloinnen]

Problem tkwi w tym, że potrafisz pisać dobrze. Masz na swoim koncie niejeden wartościowy wiersz i wszyscy to potrafią docenić, choć wolisz tego nie widzieć i komponować kolejną teorię spiskową przeciw Twojej poezji.

Nie potrafisz zrozumieć tego, że krytyka jednego wiersza nie jest krytyką Twojego pisania w ogóle, bo każdy utwór jest inny. Komentujący piszą szczerze o swoich odczuciach i ich celem nie jest "robienie komuś lepiej, czy gorzej", "dobijanie leżącego", a ocena walorów literackich zmieszczonego tekstu.

Tak na marginesie - warsztat, to nie tylko liczba sylab w wersie, średniówka i rymy. Pojęcie "warsztat" obejmuje także słownictwo, składnię, dobór środków stylistycznych, metaforykę. To też można zepsuć.

twórcza wena

---> "masło maślane".

O inwersjach było tu wiele dyskusji, ale według mnie jest ich w wierszu za dużo.

O banalnej metaforyce wspomniał już Skaranie. W wierszu nie ma oryginalnych sformułowań, jest to zbieranina liczmanów, takich jak "kraina marzeń", "padół łez", itp. Nie uwłaczając tematowi i zawartym w wierszu przemyśleniom i emocjom - opisujesz je idąc "na skróty", korzystając z poetyckich "gotowców".

Ale, żeby nie było:

Niech się zagubię w niemyśleniu
Usiądę na księżyca rogu

Dałeś nam Boże przykazania
Żeby rygorem świat utrudzić

Wiersz ma też swoje dobre miejsca.

Pozdrawiam,


Glo.