jesteś

[atoja]

jesteś

twarzą ziemi pooraną
w siwej aureoli
pieśnią dzwonów modlitewną
i łzą na kamieniu

wygasłymi już oczami
w popiele pokory
wzniecasz iskrę o poranku
by złocić dzień nowy

przykrywasz skrzętnie ślady stóp
i rozwiewasz słowa
ktoś odszedł i nie wróci już
liść odpłynął wodą

powracasz we włosach dymem
kasztanem w kieszeni
cieniem co snuje się zmierzchem
szukając twej dłoni

ref.
zapatrzeniem, zasłuchaniem
wspomnienia szelestem
pożegnaniem i powrotem
zadumaniem jesteś...


i wersji muzycznej:

http://basiaewa.wrzuta.pl/audio/8d29CHLtyR8/jestes

[e_14scie]

brawoooo

[Nalka31]

Ciepło i lirycznie to brzmi.