Autor nieznany

[Sede Vacante]

Nie mojego autorstwa, ale nie wiedziałem gdzie to wrzucić, a warto przekazywać, "ocalić od zapomnienia".
Mama śpiewała mi ją w dzieciństwie, a ona sama śpiewała ją najpierw w latach 70-tych, jeszcze jako młoda hippiska przy ogniskach ze znajomymi, więc piosenka moim zdaniem jest tym bardziej magiczna, taka "epokowa".
Aha. Melodia "Dom wschodzącego słońca", świetne do gitary.


(refren jest niezbyt porywający, powtarza się, skrzeczy - ale zależało mi na oryginalnym przekazie z ust mojej mamy, dlatego nie śmiem zmieniać ani słowa)



W dalekich stronach, w odległych lądach,
gdzie woda obmywa skały,
siedział przy matce nieletni chłopiec
i tak się do niej odzywał:
Ach, droga matko, gdzie jest mój ociec i czemu on do nas nie wraca?
Może być była bogatsza, szczęśliwsza i lżejsza byłaby twa praca.

Ach drogi synu, ty ojca już nie masz, zginął on między falami,
lecz wciąż na niebie świeci ta sama gwiazda, która świeciła, gdy ojciec twój zginął.

Ach, droga matko, ja pójdę na statek i zgłoszę się na ochotnika,
a gdy mnie spytają, to im odpowiem,
że jestem synem sternika.

Wrócił po latach, lecz matki nie zastał,
matka leżała już w grobie,
lecz wciąż na niebie świeciła ta sama gwiazda,
która świeciła, gdy ojciec zginął.
Lecz wciąż na niebie świeciła ta sama gwiazda,
która świeciła, gdy ojciec zginął.