Byle do wiosny

[skaranie boskie]

Byle do wiosny


Drzwi namokły i skrzypią,
schody spadły z półpiętra,
w korytarzu śpi licho,
niczym kury na grzędach.

Wiosna już zapomniana,
lato kurzem przebrzmiało,
mgła się snuje od rana
i dnia trochę za mało.

Deszcz szeleści po dachach -
nie ujmuje nam zmartwień,
wiatr z gałęźmi się zmaga -
chce w nich grać jak na harfie.

Słońce blednie z dnia na dzień,
jakby miało anemię;
cienie dłuższe wciąż kładzie -
nie chce patrzeć na ziemię.

Tylko świerszcz się zakochał.
Koncertuje za piecem -
to się śmieje, to szlocha,
to zadudni oberkiem.

Uciekł z pola, muzykant,
znalazł kąt za kominem.
Razem z nim i my chyba
przeczekamy tu zimę.




Krefeld (DE
16 wrzesień 2014

skaranie boskie

[EdwardSkwarcan]

To chyba dla dużych dzieci
Pozdrawiam

[eka]

Drzwi namokły i skrzypią,
schody spadły z półpiętra,
w korytarzu śpi licho,

To - super! Komin i świerszcz - takoż. W ogóle całość dopracowana, a lekka w odbiorze, nostalgia, spokój. Bardzo dobry wiersz, a te dla dzieci takie powinny być.

[anastazja]

Słońce blednie z dnia na dzień,
jakby miało anemię;

Prawda, z którą nie mogę się pogodzić lata żal.
Przyjemny wiersz Skaranie.
Pozdrawiam.

[Liliana]

Drzwi namokły i skrzypią,
schody spadły z półpiętra,

kurczę, u mnie też namokły i skrzypią, ale schody się jeszcze trzymają,

Uciekł z pola, muzykant,
znalazł kąt za kominem.
Razem z nim i my chyba
przeczekamy tu zimę.

jasne, że przeczekamy, a w chwilach zwątpienia będziemy sięgać po Twój wiersz,

pozdrawiam