Cudowny jantarek (serial bajkowo przygodowy)

[EdwardSkwarcan]

Cz.1


kiedy zamyślony siedział na plaży
senny poszum fali dostarczał wzruszeń
w daleki horyzont patrzył i marzył
czule ukołysał senności duszek

co rozdać najłatwiej trudno zarazem
cichym szeptem zadał dziwne pytanie
dam ci moc zaklętą wieki w jantarze
lecz warunek jeden jeśli odgadniesz

chłopiec westchnął sennie chwycił za serce
wtedy się zaczęły czary jak we śnie
szept usłyszał - zgadłeś serca najwięcej
bierz talizman on cię wszędzie zaniesie

gdy uciśniesz w dłoni mały jantarek
to potrafi przenieść nawet w świat marzeń
amulet zaklęty Wikingów czarem
we śnie poprowadzi kiedy rozkażesz

przez dalekie morza i oceany
z nim popłyniesz nawet w piękny świat baśni
kamień twemu sercu ofiarowany
w nim potęga czarów wszystko ci zdradzi

gdy przycisnął dłonią bursztyn do ciała
wyszło na brzeg morze działy się dziwy
duszek szepnął - widzisz magia już działa
koc kołysze falą Bałtyk prawdziwy

hen od brzegu z wiatrem pomknął od razu
małe serce z lękiem patrzy na wodę
słyszy głos tajemny – tylko rozkazuj
ściśnij mocno kamyk zawsze pomogę

więc nieśmiało prosi ucisz tę wodę
już na zawołanie lekki szmer fali
szepce - nie pływałem trochę się boję
jednak smak przygody oczy zapalił

pyta więc ciekawie jak żagiel zdobyć
już trójkąt wysoki stoi na dziobie
w łódkę zwinął boki posłusznie kocyk
ściga go po tafli łagodny powiew

mknie zawrotnie z wiatrem mały wilk morski
z tyłu pozostają mijane kutry
upaja się czarem godzin beztroskich
by podziwiać statków wysokie burty

nieznajome brzegi i obce porty
nigdy nie zagłuszą serca dla mamy
chcę już wracać – szepnął cicho z tęsknoty
i przycisnął mocno do piersi kamyk

łódź zawraca ślizgiem goni ku plaży
zakwita wstydliwy twarzy rumieniec
o ramionach taty chłopiec już marzy
chciałby się pożegnać czule z kamieniem

lekko koc osiada na miękki piasek
- dalej mojej władzy magia nie sięga
słyszy szept tajemny – jeszcze ci zdradzę
trzy kamienie czarów kryje gdzieś głębia

jeśli je odnajdziesz poznasz dno morza
zwiedzisz obce lądy wejdziesz do baśni
nawet górą poszybujesz w przestworzach
są tak blisko serca sercem odgadnij

pędem biegł do domu przecierał oczy
w progu głośno krzyknął – mamo pływałem
gdy na szyję objąć rączo wyskoczył
lśnił łańcuszek czarów morza podarek

tajemniczo w łóżku tłumaczył tata
gdy pokochasz życie będzie ci bajką
by zobaczyć wszystko trzeba mieć zapał
wiem jak szukać – szepnął i mocno zasnął


cdn.

[skaranie boskie]

Trochę to pośpieszne.
Nie chcę powiedzieć, że zagmatwane.
Jako dorosły czytelnik, nie miałem problemu z odnalezieniem przesłania, powiem więcej - odniosłem wrażenie, że ktoś mi je zbyt nachalnie wciska. Nie wiem, co odczuje maluch, słuchając takiej bajki. Możliwe, że dzieci, w dobie teledysków i gier komputerowych, posiadły zupełnie inną percepcję. Chyba najlepiej zrobisz, jeśli przetestujesz tę bajkę na jakimś maluszku. Zwróć uwagę, czy jej tylko wysłucha (przeczyta), czy będzie potrafił o niej porozmawiać. To może być ciekawy eksperyment.

[EdwardSkwarcan]

Trochę to pośpieszne.
Nie chcę powiedzieć, że zagmatwane.
Jako dorosły czytelnik, nie miałem problemu z odnalezieniem przesłania, powiem więcej - odniosłem wrażenie, że ktoś mi je zbyt nachalnie wciska. Nie wiem, co odczuje maluch, słuchając takiej bajki. Możliwe, że dzieci, w dobie teledysków i gier komputerowych, posiadły zupełnie inną percepcję. Chyba najlepiej zrobisz, jeśli przetestujesz tę bajkę na jakimś maluszku. Zwróć uwagę, czy jej tylko wysłucha (przeczyta), czy będzie potrafił o niej porozmawiać. To może być ciekawy eksperyment.

Myślę, że mama i tata powinni wyjaśnić dziecku
Pozdrawiam