Kot i pies

[Julka]

Takie życie

Czarny kot po płocie chodzi,
koło budy pies zawodzi.
Czasem szczeka, czasem wyje,
nienajlepiej mu się żyje.

Tak do kota się odzywa:
dola moja nieszczęśliwa -
kiedy w misce mam pomyje,
to nie szczekam, tylko wyję.

Opowiedz mi, drogi kocie,
co chodzisz po moim płocie:
czy ci w szczęściu życie płynie,
i co często robisz w młynie?

Ja we młynie myszy łowię,
A sposobu szukam w głowie -
myszy w zbożu, zboże w worku,
trudno złapać je Azorku.

Bo gospodarz nie żartuje,
łatwo humor mi zepsuje.
Krzyczy - darmozjadzie kocie,
gdy nie idzie mi w robocie.

Ty sobie szczekasz na ludzi,
co nie bardzo cię utrudzi,
choć pomyje - masz gotowe,
możesz mieć spokojną głowę.

Nie masz racji kocie czarny,
żywot mój jest bardzo marny -
nie mam żony, ani dzieci,
na łańcuchu czas nie leci.

Chodzisz sobie na dziewczyny,
stroisz do mnie głupie miny,
gdybyś łańcuch wziął na szyję,
to byś wiedział czemu wyję.

Nie zamartwiaj się Azorku,
zostawimy myszy w worku,
czasem cię puszczają wolno,
uciekniemy drogą polną.

Przechytrzmy gospodarzy,
ten wypije, kto nawarzył.
Nich szczekają, myszy łowią,
to się może zastanowią.

Wreszcie przyjdzie im ochota,
żeby uszanować kota.
I psu chappi kupią wtedy -
gdy ich złodziej wpędzi w biedy

[skaranie boskie]

Wreszcie przejdzie im ochota,
żeby uszanować kota.

Coś nie tak.
Dotąd kota przecież nie szanowali, a teraz przejdzie im ochota, żeby go uszanować?
Chyba przyjdzie.

Oj, nie martw się już, Azorku,

Tu, żeby zachować rytmikę, należałoby przeczytać "ojnie martwsię mój Azorku". A Gdyby napisać: "Ty się nie martw mój Azorku"?

Co do reszty - bez zastrzeżeń.
Kolejna znakomita bajka, Julko.

[tea]

Dla mnie jest trochę zbyt długi. Wiem, konwencja bajki, ale trzeba cierpliwości, żeby przebrnąć do końca...

[Julka]

Kochani

Dziękuję za rady - poprawiłam.

[tea]

Wróciła, drugie czytanie. Dziecku przeczytałam - kupiło Zatem