Orkiestra

[Julka]

Orkiestra

Kiedyś były na tej ziemi takie czasy,
że nie znali ludzie żadnych instrumentów.
Choć im jak z nut grały pola, rzeki, lasy,
Niespisane, trudno było zapamiętać.

Kiedy nogi same rwały się do tańca,
gdy słyszeli śpiew słowika, albo gila,
to od serca, rytm rozpływał się po palcach,
więc zaczęli graniem sobie czas umilać.

Ref.
dziś instrumenty niełatwo zliczyć,
a każdy dźwiękiem brzmi tajemniczym,
kiedy połączą razem maestrie,
to najpiękniejszą tworzą orkiestrę.

Za bębenki im służyły puste drzewa.
Kastaniety - potrząsane w rytm kamyki.
Od zarania dziejów, człowiek grał i śpiewał,
bo przyroda nauczyła go muzyki.

Ref.
Dziś instrumenty niełatwo zliczyć,
a każdy dźwiękiem brzmi tajemniczym,
kiedy połączą razem maestrie,
to najpiękniejsza tworzą orkiestrę.

[skaranie boskie]

Mądrze, ładnie, rytmicznie.
Jak muzyka.
Warto było zajrzeć do tego wiersza (piosenki?), Julko.
Tak trzeba pisać dla dzieci. One mają się bawić i uczyć zarazem.

[Julka]

Dzięki skarańku tak zachęcona, jeszcze zamieszcze