Dachowiec

[Julka]

Dachowiec

Trudno być kotem - powiedział Mruczek.
Zwłaszcza gdy nie ma ciepłego domu.
Wiem, o czym dzisiaj tak smutno mruczę,
choć nie zawadzam przecież nikomu.

Powiem ci szczerze, mała Agatko,
co miskę z jadłem stawiasz przy płocie,
takiej dobroci doznaję rzadko,
dzieci nie widzą kamrata w kocie.

I choć z wyglądu jest taki miły,
potrafią wielką krzywdę uczynić,
przecież obronić się nie ma siły,
no i nikomu nic nie zawinił.

Dachowiec mówią, ale na dachu,
trudno bezpiecznie w dzień się poruszać.
Rzucą kamieniem, żeby ze strachu
kotek po dziurach skrywać się musiał.

Najgorzej, jeśli na polowanie
ruszy gromada zbrojna w sztachety,
nie ma litości, kiedy dostanie
nieprzemyślanej wrogiej podniety.

Widzisz Agatko, przykra to sprawa,
nie każde dziecko ma czułe serce.
Robienie krzywdy - to nie zabawa,
żadna przyjemność żyć w poniewierce.

Po co Bóg stworzył kota na ziemi?
Żeby człowieka nie zjadły myszy.
Gdy je wyniszczy - w kota się zmieni,
wtedy Bóg jego miaaauuuu - nie usłyszy.

[em_]

Ładnie, choć trochę smutno...
Pozdrawiam

[tea]

Fajny. Empatyczny. Zrozumiały. dydaktyka utworu nie razi . Miłego dnia

[skaranie boskie]

Przypomniała mi się bajka pana biskupa Ignacego Krasickiego "Dzieci i żaby".
A w szczególności jej morał.

Chłopcy, przestańcie, bo się źle bawicie!
Dla was to jest igraszką, nam idzie o życie.

Pasuje, jak ulał na puentę twojego wiersza, Julko.
Widzę, że się odnalazłaś w twórczości dziecięcej. Jest coraz lepiej. Tak trzymaj.

[Julka]

em
Dziękuję za przychylność

tea

cieszy

Skarańku
Widzę, że się odnalazłaś w twórczości dziecięcej. Jest coraz lepiej. Tak trzymaj.

A to akurat nie tak, bo ja pisałam bajki od dawien dawna, tylko nie miałam gdzie ich zamieszczać.
Nareszcie tu znalazłam na nie przyjemny kącik i mam zamiar to wykorzystać do końca.
Czasem ktoś podpowie coś, ale w sumie, albo moje bajki słabe ,
albo zainteresowanie tym gatunkiem wierszyków słabe.

Dziękuję że czasem je czytasz.