Huczne wesele

[Julka]

Huczne wesele

Na liściu wodnej lilii
cztery żabki siedziały,
pięknej pannie Otylii
wieniec z kwiatów wkładały.

I kumkały wieczorem:
jutro będzie wesele,
choć tryskały humorem,
czasu miały niewiele.

Młody pan - wystrojony,
napuszony w swej dumie
w garniturze zielonym -
kum, kum - kumie i kumie.

Trzeba gości zaprosić.
W stawie rybki mieszkały,
jak zaczęły donosić,
to aż stoły piszczały.

Piękna z liści zastawa,
na niej same frykasy,
będzie świetna zabawa
stwierdził żabi stryj Wasyl.

Pierwsza przybyła ważka,
potem trzmiel, bąk i pszczoła,
osa, mucha-watażka ,
ot, orkiestra wesoła.

Sześć dni trwało wesele,
doskoczyły też świerszcze,
tańca nigdy za wiele,
krzyczą: jeszcze i jeszcze.

Po weselu czas leciał
przez wieczory i ranki,
żabki skrzeczą o dzieciach,
już się lęgną kijanki.

Jest ich cała gromada,
gdy się w żabki zamienią,
będzie koncert nie lada,
aż ucichnie jesienią.

Wtedy chętnie pod lodem
znajdą sobie mieszkanie,
przezimują przez chłody,
zaczekajmy tu na nie.

[skaranie boskie]

I płynnie, i zabawnie, i pouczająco.
Czyli 3 X tak!
Brawo, Julko.

[Julka]

Dziękuję skaranie,
pole do popisu jest