Żuczek

[Julka]

Żuczek

Spotkałam dziś żuczka w ogrodzie,
szedł sobie poszukać jedzenia.
Nie lubił on chodzić po wodzie,
wtem nagle zsunęła się ziemia.

Przed żuczkiem stanęła kałuża,
jak zwykle po słotnej pogodzie,
a żuczek skrzydełka wydłuża,
nie lubi on chodzić po wodzie.

Co robić pomyślał – o Boże
jak ja się z topieli wywinę?
Za wielkie jest dla mnie to morze,
gdzie znaleźć choć jakąś łupinę?

Wtem mrówki topielca dojrzały
i z tratwą już śpieszą co siły,
choć żuczek był wcale niemały,
na tratwę go jakoś wtaszczyły.

Dziękuję, powiedział szczęśliwy.
Nie gadaj ty tyle, nie gadaj.
Los często na wskroś jest złośliwy
z pułapki w pułapkę się wpada.

Spiżarnia już pusta jest prawie,
a w tobie też siły niewiele,
bądź fantem w tej naszej zabawie -
w ratunku podstępne są cele.

I po co ratować mi życie?
Żeby je odebrać po chwili?
Tu sensu się nie dopatrzycie,
choćbyście przez lupę patrzyli.

Lecz strach zawsze wielkie ma oczy
i często ratunek doradza,
choć mało mu duch nie wyskoczy,
udaje że prośbom dogadza.

Nasz żuczek z martwego wnet ożył
nim mrówki do brzegu dobiły,
wyschnięte skrzydełka rozłożył
i w słońce uleciał co siły.

Nie trzeba być wcale mocarzem,
lecz rozum zamienić na siłę,
i gdy się pułapka przydarzy,
skorzystać z mądrali pomyłek.

[skaranie boskie]

No i mamy morał: Mądrzejszy zwycięża.
Chociaż to nie stosuje się w odniesieniu do prawa dżungli, jednak do dzieci najłatwiej trafić właśnie poprzez bajki, w których rolę ludzi przejmują zwierzęta. Tylko trochę szkoda, że z pożytecznych mrówek zrobiłaś złe, podstępne agresorki.
Poza tym jest super.

[Julka]

skaraniek
Mam też bardzo podwyższający wrtość mrówek wiersz,
tylko może nie dla maluchów.
Ale czy ja piszę dla maluchów bajki i wierszyki?
raczej nie.

Milutko pozdrawiam