Zielona żabka

[Julka]

Zielona żabka

Skakała sobie żabka po szosie,
nie tam, gdzie zebra przejście wyznacza.
Przepisy miała w zielonym nosie,
kumkała, że to sprawa smarkacza.

Nie pomyślała, że nie na darmo
narysowano pasy na drodze.
Dopiero wtedy strach ją ogarnął,
gdy głos motoru zawarczał srodze.

Leżała, ciężko poturbowana,
nie mogła ruszyć złamanych kości.
Myślała – koniec, nie dotrwam rana,
kto by tam żabce pomógł z litości.

Wtem usłyszała kroki opodal
i zobaczyła postać schyloną.
Milutkim głosem dziewczyna młoda,
krzyknęła ojej! żabko zielona.

Masz szczęście, że cię minęły koła,
tylko kamienie poturbowały.
Twoja pozycja nie jest wesoła,
zrobię ci tratwę, wędrowcu mały.

Dziewczynka z liści uplotła tratwę,
żabkę nieszczęsną wsadziła na nią.
Dać trochę serca - jakie to łatwe,
ale nie dla tych, co innych ranią.

Tratwa na wodzie – wracaj do zdrowia.
Żabka spojrzała z weselszą miną,
i do dziewczyny szepcze te słowa -
kłamstwo, że żaby przez ludzi giną.

Zielona żabko - są różni ludzie,
ja jestem tylko między innymi.
Jedni - jak sierpień, inni - jak grudzień -
lecz jak ten grudzień w sierpień odmienić?

[skaranie boskie]

Wszystko fajnie, tylko nie wiem, czy porównanie do miesięcy będzie dość zrozumiałe dla kilkulatków. Może pomyśl nad inną puentą?

[Julka]

Skarańku
może i trzeba pomyśleć, ale teraz kilulatki są mądrzejsze od nas
w wielu dziedzinach.
np. Ja nie rozumiem współczesnych bajek, a moje kilkuletnie wnuczki
są w tym niesamowite.