Szamańska herbata

[Julka]

Szamańska herbata

Zosia wstała wcześnie rano,
krzyczy - zrób herbatę mamo!
Ale mama mocno spała
i wołania nie słyszała.

Pomyślała - zrobię sama;
Będzie ze mnie niezły szaman.
Podpatrzyłam jego czary;
były troszkę nie do wiary.

Wciąż przelewał w filiżanki,
do powstania białej pianki.
Wtedy się nią delektował -
wolniuteńko ją smakował.

No i moja już gotowa,
lecz nie muszę nic czarować.
Z kwiatu głogu sam wypływa,
czar - co serce uszczęśliwia.

Robię też herbatę z róży,
bo dobremu zdrowiu służy.
A w czas epidemii grypy,
popijam herbatę z lipy.

Na rumianek mam ochotę
gdy żołądek ma kłopoty.
Z mięty też herbatę piję,
bo z ziółkami lżej się żyje.

Niech to stanie się zwyczajem;
z ziół herbata zdrowie daje.
Pijcie dzieci w każdej porze
Skarb, co rośnie w polu, w borze…

a kosztuje tak niewiele -
przejść się czasem na spacerek.
Babcia za anioła stróża,
wesprze wiedzą w tych podróżach.