Rzekła płotka (z cyklu ichtiologiczne)

[MarkTom]

rzekła płotka do szczupaka
z tobą co dnia wielka draka
gonisz za mną jak pies kota
ryby mówią żeś idiota

tobie w głowie tylko jadło
gonisz zatem co popadło
ciągle głodny pusto w głowie
nawet sandacz ci to powie


wciąż harmider robisz wszędzie
płotka żoną twą nie będzie
przystojnego chcę chłoptasia
ja wybieram dziś karasia

zatem ganiaj wciąż głuptasie
niechaj brzuszek twój się pasie
może kiedyś choć nie wierzę
jakaś rybka cię wybierze

[Gloinnen]

Świetny wiersz! Powiało klimatami z naszego klasyka - Brzechwy!
Jest i śmiesznie, i z morałem, lekko groteskowo.
Przy okazji - widziałabym chętnie ten tekst w kategorii z poezją dla dzieci.
Od razu zaznaczam - że to nobilitacja, a nie ujma. Maluchy są bardzo wybredne, a o dobrą twórczość przeznaczoną dla najmłodszych - coraz trudniej.
Twoje teksty są o niebo lepsze od niejednego bohomazu, zalegającego supermarketowe kosze z tanią książką.

Gratuluje pomysłu i wykonania!


Glo.

[skaranie boskie]

Popieram Glo w całej rozciągłości.

[MarkTom]

Świetny wiersz! Powiało klimatami z naszego klasyka - Brzechwy!
Jest i śmiesznie, i z morałem, lekko groteskowo.
Przy okazji - widziałabym chętnie ten tekst w kategorii z poezją dla dzieci.
Od razu zaznaczam - że to nobilitacja, a nie ujma. Maluchy są bardzo wybredne, a o dobrą twórczość przeznaczoną dla najmłodszych - coraz trudniej.

Proszę przenieś do działu dla dzieci.Szczerze powiedziawszy jestem mile zaskoczony oceną.Czuję się skrępowany zwykle za rymy obrywałem cięgi.Jeśli chodzi o klimaty to w takich się wychowałem.

Serdeczne dzięki za gościnę pod tekstem

pozdrawiam Marek

[bartosia]

Jeszcze lepszy
Smiech szczery, smiech glosny

PODPISUJE SIE POD WYPOWIEDZIA GLOINNEN.

Ja - duze dziecko - wciaz uwielbiam wiersze dla dzieci.
oczyszczaja dokladnie moja psychike.
(Jest wybredna)

Dziekuje!

[Liliana]

i pozdrowienia od Liliany,

[MarkTom]

Ja - duze dziecko - wciaz uwielbiam wiersze dla dzieci.
oczyszczaja dokladnie moja psychike.
(Jest wybredna)

Dziękuje za obecność pod tekstem Bartosiu



W chwi­li, w której umiera w nas dziec­ko, zaczy­na się starość. Francois Mauriac

i pozdrowienia od Liliany,

Dziękuje również serdecznie pozdrawiam